't Grolse Knunneke 2021

O veral hebben we gekeken. Achter de Wilhelminabank, op het eilandje bij de Halve Maone. We hebben zelfs een blik geworpen bij de veugeltjes. Gelukkig kan uw prins niet zo goed mikken, anders hadden we de dierenbe- scherming op ons dak gekregen. En aangezien ons beider dak al een poosje vol ligt met zonnepanelen, was daar geen ruimte voor. We hebben de scheve toren bij Ravott’n bezocht en dachten het gevonden te hebben, maar het was de jeugdprin- ses van 2027. Althans, dat zei haar vader fijntjes zonder met zijn ogen te knipperen. We hebben de Molenberg beklommen en de basiliek omsin- geld, maar toen de pastoor onze goddelijke lichamen door zijn tuin zag tijgeren…zijn we maar snel uit zijn rododendron gestruikeld en het klooster ingevlucht. We wilden wel incognito de nieuwe opvolging vin- den. Ze zijn een dikke maand te laat, de noffels. Achter het klooster lag een fluisterboot te wachten en toen we langs de Boompjeswal voeren dachten zowel de adjudant als uw eigenste prins dat we een duidelijke aanwijzing zagen oplichten bij de snackbar. Het bleek loos alarm, het was een toerist met een ouwe Ford Granada die zijn koplampen verkeerd afgesteld had toen hij zijn patatje oorlog kwam halen. Bij de scouting stapten we uit de boot en het had niet veel gescheeld of we hadden ook de kade van de natte kant bekeken. Het terrein lag er verlaten bij tot we een nasmeulend vuur ontdekten in de welpen-arena. Hier hadden de anonieme prins en zijn naamloze adjudant vermoede- lijk wat gegeten en zo aan alle lege knalpotten te zien, ook wat moed ingedronken. We waren warm. Wat zeg ik, we waren gloeiend heet. We waren de nieuwe hoogheden op het spoor. Het wild schuimende spoor van verschraald bier en verdampt angstzweet liep langs de Wheme de Schoolstraat in en op de Markt twijfelden we even. De sporen van morsdooie pilsner liepen hier plots meer dan duizend richtingen op. Een stukje terug ontdekten we een Grolse want waarvan de duim rich- ting het kanon wees. Zo makkelijk kon het toch niet zijn? Ze zouden hun opwachting toch niet bij het ka- non maken? Hoe voorspelbaar wil je het hebben. Nee, als het zo moet… Als de nieuwe prins zo traditioneel is dat hij er lol in heeft om als gemas- kerde schim door onze vestingstad te dolen…Pfff, wat een orgineel idee om dan met je dikke rosjen in de loop te blijven hangen. Gelukkig lag de andere want met de duim richting het Brouwersnös. Met wat hulp trouwens van de adjudant… Whatever! Toen we sneaky de brou- werij naderden, floepten plots alle lampen uit en in het pikkedonker tastten we verder op zoek naar de nieuwe hoogheden. De deur stond op een kiertje en als een gladde aal glipte uw prinske naar binnen, terwijl de adjudant buiten de wacht hield en er nog maar eens ene in de luier gooide. Ook om eventueel de nieuwe prins uit te roken, want dat we ze nog zouden vinden dit jaar…. Dat was wel het streven voor het slagen van het vijfde jaargetijde. We willen wel eens van die bejaarde stoelpoot af en ook van het schild doen we graag afstand. Het is hoog tijd voor vers bloed, nieuwe ideeën en frisse wilde feesten. Het is tijd voor een nieuwe roerganger, één met een jong wit paard en sprankelend elan. Onder- getekende is gewoon niet geheel okselfris meer. De nieuwe moet het gaan doen, en snel een beetje…. Nadat de brouwerij aan een nauw- keurig onderzoek onderworpen was en de beide oudgedienden zich voor 1000 procent verzekerd hadden dat ze helaas toch op het verkeerde spoor zaten, waggelden ze danig on- der de indruk en lichtelijk beneveld de binnenstad weer in…. Zoals ze dat altijd deden in elk willekeurig weekend van het jaar. En nu?, vroeg de adjudant. Wat doen we als wij die twee laffe herders niet kun- nen vinden?” De prins dacht eens diep na, iets wat hij niet al te vaak deed en wat hem op een snerende opmerking kwam te staan. Iets met krakende luidruchtige raderen. Ik ga niet zoeken totdat we een ons wegen, maar ik weet zeker dat we ze op de hielen zit- ten…Ik voel het gewoon aan mijn water. Over water gesproken, zei de adjudant…En een ferme straal kletterde vanaf de brug bij Welgelegen de gracht in. Hey, zit niet zo te morsen met dat goudgele gerstenat, we zitten al aan de reserves. Net als onze regeerperiode overtijd is. Daar! Twee vage schimmen begon- nen te rennen vanaf de Kanonswal. Serieus? De Kanonswal Klone? Het waren de nieuwe prins en zijn adjudant, we herkenden hen meteen aan de pronkveren op hun goudrode steek, die als een antenne van een illegale pira- tenzender fier in de lucht staken. De adjudant wilde er nog wel een sprintje aan wagen, maar de prins hield hem nog net tegen. Laat maar, ik snap deze twee coronamuiters wel. Wie wil er nou prins zijn als alle cafés dicht zitten? Wie wil er nou polonaise lopen op anderhalve meter in plaats van anderhalve liter? Wie wil er nou gezellig met zijn mondkapje langs gesloten deuren in plaats van met zijn feestneus op? Mensen achter plexiglas begroeten en naar een oude buut luisteren via het schermpje van je mobiel? Robby, weet je wat? We wachten geduldig tot de nieuwe prins stralend en blij uit zijn ei kruipt. Het feest zal dubbel zo groot zijn. De optocht drie keer zo uitbundig en het dweilen elf keer zo grondig. Tot die tijd zijn de nieuwe prins en zijn adjudant vrij om ano- niem te blijven….Vrij om te wachten op betere polonaisetijden… Klone WAAR ZIJN DE NIEUWE HOOGHEDEN? Op zoek naar de muiters Ik vertrouw jou voor geen anderhalve meter! 10 - ‘t Grolse Knunneke 2021