't Grolse Knunneke 2021

T hijs heeft op de maandag tijdens het dweilen ook Grolle aange- daan en het was mooi om te ontdekken dat er heel veel overeen- komsten zijn, maar dat er zeker ook verschil is tussen de beide verenigin- gen. Met Prins Jelle de Eerste van de Belhamels uit Beltrum hadden we meteen een goede klik. Het frühshop- pen liep, zoals de traditie het wil, weer lekker uit de hand en ook bij ‘Buut-tv’ lachte ik me de ### uit de broek. En dan Prins Ramon de Eerste van de Noamatters uit Eefsele. Het is toch best bijzonder om als echte Grollenaar prins te worden van Eefsele, terwijl je broer gewoon bij de Raad van Elf van de Knunnekes zit. Elf vragen en gelukkig ook elf antwoorden van drie bijzondere prinsen. Eerst een aantal vragen over jullie eigen campagne, hoe zijn jullie gevraagd en hoe heb je tot de ont- hulling in godsnaam alles geheim kunnen houden? Ik weet van me- zelf dat ik dat knap lastig vond, al werden wij dan niet echt verwacht in de veste. Prins Thijs: Eind juni ben ik op een doordeweekse avond naar de lokale kroeg in Etten gelokt met een vreemd verhaal. Eenmaal daar zat ik tegen- over de prinsencommissie en werd mij alles duidelijk. Een paar biertjes later kwam ik vol enthousiasme thuis en deelde ik mijn vrouw mede dat ik de nieuwe prins van carnavalsvereniging de Deurzetters zou worden. En toen kwam het: een half jaar zwijgen. Voor de mensen die mij een beetje ken- nen: onmogelijk. Mijn grote geluk is geweest dat niemand mij verdacht. Prins Ramon: Ze vonden het een leuk idee ommij te vragen omdat ik in 2019 in het bestuur van de Eefsele kermis ben gaan zitten. Zo kon ieder- een uit Eefsele er snel achter komen wie Ramon Janssen was. Nadat de heren twee keer aan de Ruurloseweg waren geweest (daar woonden we toen al niet meer), ben ik gebeld. We woonden toen tijdelijk op de Fontein (camping red.) in Eibergen i.v.m. onze verhuizing, tevens was dit mijn ideale dekmantel om alles geheim te houden. Toen jullie alles wereldkundig mochten maken, waren er toen nog mensen die je wat uit te leggen had omtrent al dat stiekeme gedoe. Ikzelf moest mijn moeder op het allerlaatste moment nog naar City lokken, want ze had plots besloten het prinsenbal een jaartje over te slaan. Prins Jelle: Natuur- lijk hadden wij veel mensen wat uit te leggen. Mijn ouders bijvoorbeeld waren stomverbaasd. Ik weet nog dat de onthulling live te volgen was via facebook. Mijn ouders waren niet bij de buutavond en dus niet bij de onthul- ling. Mijn broer en zijn vriendin waren bij mijn ouders. Ach laten we de onthulling live kijken zeiden ze. ‘’ We zijn wel benieuwd wie het worden’’. Mijn ouders stemden hiermee in. Tijdens de onthulling riep mijn moeder: “Dat lik onzen Jelle wal’, waarop mijn vader zei:’ Ik zal ut oe starker vertellen, dat is um!’. Waarna ze zich snelden naar het Belhamelshoes Spil- man, geweldig! Prins Ramon: Ik had gelukkig niemand wat uit te leggen. Heb het wel een aantal mensen iets eerder moeten vertellen in ver- band met het regelen van de oppas voor de kinderen. Hadden jullie veel plichtplegingen en waren er dingen die je toch even zelf moest regelen? Schreven jullie bijvoorbeeld de speeches zelf of kon je om hulp vragen? Hebben jul- lie veel invloed gehad op de leus en de onderscheidingen? Prins Jelle: Tot aan januari hadden we niet heel veel verplichtingen. Eigenlijk kwam het op gang vanaf januari toen het frühshoppen begon. Toen was het elk weekend raak. In de week voor het carnavalsweekend hebben we de senioren bezocht, de scholen bezocht en hebben we de zieken een bezoekje gebracht. In de wat rustige periode schreven we veel stukjes voor de buurtverenigingen, boekjes en voor het carnavalsweek- end zelf. Eigenlijk schreven we alles zelf. Niet omdat we geen hulp kregen, maar omdat we het leuk vonden om te doen. In de laatste weken voor het carnavalsweekend zaten Pascal, mijn adjudant, en ik bijna dagelijks bij elkaar. Alles eromheen werd top geregeld door onze vereniging en de vrijwilligers. Daarnaast hebben we zelf een Instagram pagina aange- maakt zodat iedereen ons kon vol- gen. Qua leus en de onderscheiding waren we helemaal vrij. We heb- ben via Pascals werk plaatjes besteld die we met onze uit- zoekers bestickerd hebben. In de leus moest iets met ‘ge- nieten’ komen. Dat is toch wel ons motto. Prins Thijs: Het is een kleine en vrij nieuwe vereniging met goede contac- ten met de carnavalsverenigingen uit buurtdorpen, waar wij over en weer bij elkaar op de zittingen en buut- avonden komen. De leus, speeches en onderscheidingen zijn door mij, samen met de adjudanten, bedacht en geschreven. Hadden jullie allemaal ook een eigen moment in de vorm van een residentiefeest waar je zelf mocht bepalen wat je deed, of was alles georganiseerd door de vereniging? Hoe ging het qua vervoer? Prins Thijs: Een echt residentiefeest heeft Etten niet. Bij ons is het gebrui- kelijk om de leden van de vereniging (met aanhang) te bedanken voor de prinsenpresentatie. Dit hebben wij bij ons in de straat in een tent met een hapje en drankje gevierd. Dit ging tot de late uurtjes door. Prins Ramon: Voor het grootste gedeelte was alles georganiseerd door de vereniging. Qua vervoer was het veel op de fiets, of met de bus van een andere carnavalsvereniging. Eventjes over nu, worden jullie nog steeds herkend op straat of draag je een te groot mondkapje? En ben je nu nog steeds officieel prins? Is de termijn gewoon verlengd of kun je toch nog voor de volgende carnavalsperiode afgetuigd wor- den? Bij Robby en mij is nog niks zeker, maar wij vrezen dat we toch nog onverwacht het stokje moeten inleveren. Onderonsje Hoe gek wil je het hebben? Om uit een familie te komen die de afgelopen campagne maar liefst twee prinsen uit de hoge hoed toverde. Mijn persoontje en ook neef en prins Thijs de Eerste van carnavalsvereniging de Deurzetters uit de zaligheid Etten. Samen met hem, Prins Jelle uit Beltrum en Prins Ramon van de Noamatters ontdekken we de overeenkomsten en verschillen tussen deze verenigingen. Eefsele PRINSEN ONDER ELKAAR… Etten 28 - ‘t Grolse Knunneke 2021